Rakaposhi Peak in clear sky.
One of our favorite subjects to take photos: the decorated truck!
Most of local Pakistani that we meet in this trip are friendly.
Nanga ParbatToday is the day that I was most worried before the trip since it required a lot of walking uphill. Anyway, I read a travelling article about this place and knew that I can get some help: horse. So I confirm Altaf that I will definitely need one to carry me up.
We change to the local jeep at Raikot Bridge. Due to the road condition, a local and expertise driver is required to drive up. We also rent one, Nong Nat and I sit on the back while Nong Nath and Dr. Chic sit in front. Pe Aoy, our friend visiting Pakistan 2 years ago, called this one as a “hand-made” road.
We stop to have lunch at Tato village and change the conveyance to horse. Nong Nath prefers to walk, he is very capable. We get to the top almost at the same time. The walking passage is very small, quite scary if we miss our foot.
The weather is so cold up there. Without the warm water, I decide to forego bathing. They also build the campfire for us too.Stay overnight at the Fairly Meadow Cottage.
10 comments:
รูปรถบรรทุกสวยมากๆ ค่า
ไม่ชมหนุ่มน้อยขี้อายหน่อยหรือ
ไปแอบถ่ายมาตอนไหน
ทำไมเราไม่มี
ตอนแวะซื้อผลไม้ ร้านเดิมที่เคยซื้อแตง
สงสัยพี่อ๋อเลือกถ่ายเฉพาะเด็กหนุ่ม อ่อนต่อโลก ฮา
ชอบรูปแก๊งเสื้อแดงกะรถบรรทุกอะ ได้จาย
สงสัยพี่อ๋อมีรูปละอ่อนเต็มกรุแน่ๆ เลย
เด็กๆหลอกง่ายกว่าอะ ชอบ 555
ละอ่อนในกรุของพี่ ไม่ค่อยมองกล้องนะ มีคนนี้ละที่มองเต็มๆดี แถมยิ้มสวย
มาคุยว่า......เดินขึ้น fairy meadows ด้วยตนเอง..นะ จะบอกให้
แต่ก็เกือบตายย
ถ้าไปตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะไหวไหม
สวย มากมาย ไม่น่าพลาดเลยเรา ....
พี่อ้อยขา อ๋อนะจองม้าเอาไว้เลย แต่ขอลองเดินหน่อย โอย เดินได้ไม่ถึง 10 นาทีคะ ก็ขอขึ้นม้า 555
น้องเอก ชวนแล้วไม่ยอมไป
Post a Comment